Egypte

Afrika

Kaapverdië

Kenia

Marokko

Mauritius

Tunesië

Zuid-Afrika

Aruba

Caraïben

Bonaire

Curaçao

Jamaica

Albanië

Europa

Azoren

België

Duitsland

Faeröer eilanden

Finland

Frankrijk

Hongarije

Ierland

IJsland

Italië

Kroatië

Letland

Luxemburg

Montenegro

Nederland

Noorwegen

Oostenrijk

Polen

Portugal

Roemenië

Schotland

Slovenië

Slowakije

Spanje

Tsjechië

Turkije

Verenigd Koninkrijk

Zweden

Zwitserland

Jordanië

Midden-Oosten

Saudi Arabië

Verenigde Arabische Emiraten

Argentinië

Noord, Midden & Zuid-Amerika

Canada

Mexico

Nicaragua

Peru

Verenigde Staten

Australië

Oceanië

Cook Eilanden

Nieuw-Zeeland

Cambodja

Zuid-Oost Azië

Hong Kong

Indonesië

Singapore

Thailand

Vietnam

Zuidoost-Azië

2020 wordt het jaar van de quotes, pyschonautisme en herontdekking van oude bekenden. Dat alles besefte ik op 2 januari toen ik, licht beschonken, in de nieuw geopende frituur Boem Patat de beste poutine (meer saus dan frit) van mijn leven at. Dat wist ik heel zeker, want ik at alleen in 2014 in Montréal een andere poutine. Ik raakte er verzeild dankzij quotes, psychonautismes en de herontdekking van oude bekenden.



“Het betere is de vijand van het goede,” aldus betrad oude bekende en fulltime levenskunstenaar Jelle Café Sport. Even vlot Voltaire citeren als begroeting van het gezelschap aan tafel. Dat is een puik idee. Veel beter dan het obligatoire “hey, ça va?” “ja, ja, ça va.” &#8211; Terwijl het vaak niet ça va is.



Daarom is het veel beter om een gesprek te beginnen met een intelligente quote in plaats van met een leugen over je eigen welzijn. Zelf ben ik alvast van plan volgende uitspraken te frequenteren in 2020:



<ul data-block-type="core"><li>Tegen mijn vrouw en kinderen bij het ontwaken: “jij bent, en dat is het fijne, dat ze regen hebben voorspeld, maar de zon is gaan schijnen.” (Lars van der Werf)</li><li>Het is een kleine wereld, maar ik zou em niet graag stofzuigen</li><li>De kak van vandaag is de mest van morgen.</li><li>‘s Ochtends trek ik mijn broek aan en voor de rest trek ik mij niet te veel aan.</li><li>Leven is makkelijker dan je denkt, leven is moeilijker als je denkt. </li></ul>



Maar met enkel een goeie opener, heb je geen avondvullend programma. Daarvoor heb je ook een pilsje nodig, andere gesprekspartners en een goed onderwerp. Nou, alle elementen waren aanwezig. Een andere oude bekende, fulltime vriend van het levenslied, was uitgeroepen tot gastspreker van de avond. Hij bracht het onderwerp “psychonautisme” onder onze aandacht. Dat is simpelweg het maken van een “mentale ruimtevaart.” Niet van het paadje gaan, maar van de melkweg. Zoiets. Of noem het <a href="https://wp.somsookheimwee.be/staycation-belgie-tips-het-walhalla-voor-de-thuiskakker/">de hippe versie van staycation</a> en laat dat nu net <a href="https://wp.somsookheimwee.be/staycation-in-belgie-de-expert-spreekt/">mijn specialiteit</a> zijn. Ga in 2020 eens op reis in jezelf, in je diepste psyche, dus cancel dat ticketje naar de Malediven maar. Hop naar de frontale cortex.



<blockquote class="wp-block-quote is-style-large" data-block-type="core">&#8230; daarom is het veel beter om een gesprek te beginnen met een intelligente quote in plaats van met een leugen over je eigen welzijn.</blockquote>



Dit alles voltrok zich daadwerkelijk, die 2de januari 2020. We trokken verder naar Café Jeeskesboom, Sally sneed beenhesp voor alle aanwezigen, Michel tapte als een bezetene de beste pilsners en witbiertjes. Mijn thuis is waar mijn Stella staat, Jeeskesboom is een thuis voor velen onder ons. Wat een goede oude bekende. Ik nam me meteen voor den Boom vaker binnen te springen. Sally bevestigde: nog 2 keer komen en ge zijt al meer geweest dan vorig jaar. Als je denkt dat Sinterklaas of Google alles van ons weet, dan ken je Sally nog niet.



<blockquote class="wp-block-quote is-style-default" data-block-type="core">Als je denkt dat Sinterklaas of Google alles van ons weet, dan ken je Sally nog niet. <cite>Sally &#8211; De Jeesekesboom</cite></blockquote>



Het doet deugd om iemand te hebben die je snapt, die je zonder GPS gidsen kan op je mentale ruimtevaart. Vol (vertrouwen) getankt, trokken Jelle en ik verder de nacht in. Op zoek naar voedsel voor de maag, want onze geest verwerkte al volop een indigestie. En zo belandde we toevallig in frituur Boem Patat, met de beste poutine die ik ooit at. Twintig twintig wordt het Jaar van de Poutine. Vergeet <a href="https://wp.somsookheimwee.be/column-citylooping-gent-de-nieuwste-reistrend-voor-drukbezette-mensen/">die andere hypes maar</a>. Fuck Psychonauterij, Leve poutine. 



Of er een moraal aan dit onzinnig verhaal is, weten we zelf niet. We wensen je alleszins een 2020 toe zoals die 2de januari. Eentje waarbij de gezelligheid geen grenzen kent. Want daar draait Soms Ook Heimwee rond, grenzen verleggen. Landsgrenzen of mentale grenzen. 



Want onze geest is zoals een parachute, die werkt pas als hij open is.







De foto werd getrokken op diezelfde 2de januari, door een onbekende meester.

Het betere is de vijand van het goede

Staycation: de expert spreekt – Wat kan je deze winter nog doen in Belgie?

Ook in Disneyland Parijs blijkt de opvallendste attractie de medemens. Ze komen in allerlei kleuren, formaten en schaamteschakeringen. Soms Ook Heimwee stuurde <a href="https://somsookheimwee.be/author/sam">semi-professioneel thuisblijver Sam</a> op pad. Hij kwam terug van Disneyland Parijs met vermoeide oogkassen en haarscherpe observaties. Sam spot immers graag.



<h2 class="wp-block-heading">1. Volwassen vrouwen dragen een diadeem met Mickey Mouse-oren.</h2>



Er zijn opvallend veel volwassen vrouwen, op het eerste zicht niet verstandelijk beperkt, wel met een diadeem met Mickey-Mouse oren op. Een overgrote meerderheid zag er niet significant gelukkiger uit door dit infantiele hoofddeksel. 



Waarom zetten ze het dan op?



Bescherming tegen de weerselementen biedt het alleszins niet. Noch regen, noch zon deinzen terug van overmaatse muizenoren. Afweergeschut voor fauna misschien? In <a href="https://somsookheimwee.be/reisinspiratie/europa/ijsland">IJsland</a> leerde ik hardleers dat broedende vogels hun territorium beschermen door het hoogste punt van hun potentiële belager aan te vallen. 



Kortom: Wil je geen bloedende schedel, dan zet je best iets hoger op je hersenpan. Een diadeem met Mickey Mouse-oren bijvoorbeeld. Instant nevenonderzoek wees echter uit dat de lokale fauna, met name dikke duiven, minder mensenschuw zijn dan pakweg de alternatieve tiener met gekleurd haar die het park rijk zijn. De duiven zijn geconditioneerd, zodat ze helemaal bij het park passen, op consumptie. Hun focus ligt bij gefrituurde of gesuikerde eetwaren. Een kruimel van mijn donker waldkorn-brood werd pijnlijk genegeerd.



Een volgende verklaring voor de grote concentratie volwassen vrouwen met diadeem met Mickey Mouse-oren, bedacht ik, lag in het agendarische toeval: het was internationale vrouwendag. De diadeem blijkt een symbool van verbondenheid, van verzet tegen de heersende mannencultus, een feministische Katniss Everdeen is opgestaan! Wacht… hadden ze dan niet beter oren van Minnie Mouse op hun diadeem geborduurd om vervolgens verveeld achter hun kroost te sloffen? 



Volwassen vrouwen die een diadeem met Mickey Mouse-oren dragen, schijnen enkel te lachen wanneer er fotografisch bewijs van wordt gemaakt. Wie houden ze nu eigenlijk voor de gek? Spot aan en lachen maar.&nbsp;



<figure class="wp-block-image size-large" data-block-type="core"><img loading="lazy" decoding="async" width="682" height="1024" src="https://cdn1.somsookheimwee.be/wp-content/uploads/20240404132314/disneyland-parijs-1-682x1024.jpg" alt="disneyland parijs" class="wp-image-28546" srcset="https://cdn1.somsookheimwee.be/wp-content/uploads/20240404132314/disneyland-parijs-1-682x1024.jpg 682w, https://cdn1.somsookheimwee.be/wp-content/uploads/20240404132314/disneyland-parijs-1-200x300.jpg 200w, https://cdn1.somsookheimwee.be/wp-content/uploads/20240404132314/disneyland-parijs-1-768x1152.jpg 768w, https://cdn1.somsookheimwee.be/wp-content/uploads/20240404132314/disneyland-parijs-1-1024x1536.jpg 1024w, https://cdn1.somsookheimwee.be/wp-content/uploads/20240404132314/disneyland-parijs-1.jpg 1333w" sizes="(max-width: 682px) 100vw, 682px" /></figure>



<h2 class="wp-block-heading">2. Schaamteloze schermtijd in het mooiste entertainmentpark van Europa</h2>



Het brengt ons trouwens naadloos bij onze tweede observatie: schermtijd. Nooit wil ik iemand nog horen zeggen dat kinderen een scherm verdienen omdat ze zich vervelen.



Ik zag een kind om 10u ‘s ochtend een ijsje eten én ondertussen naar een iPad te staren. Ik herinner er jullie graag aan, liefste lezers, dat ik me nog steeds in Disneyland Paris bevind. Een plek waar entertainen als métier heel erg serieus wordt genomen. Een plek waar per vierkante meter duizenden euro&#8217;s zijn geïnvesteerd om netvliezen tot ontsteking toe te prikkelen. Een plek waar een iPad overbodig zou moeten zijn.



Lieve ouders, stop met dit artikel te lezen op uw gsm, geef uw kind een knuffel en gun het hele gezin wat beschermtijd. Want het pure kwaad ligt niet in Walt of andere Disney&#8217;s verscholen, maar wel in ons, volwassenen. 



Want ook wij staan daar &#8211; al dan niet met diadeem met Mickey Mouse-oren&#8211; doelloos te scrollen in de wachtrij. Of werkmails te checken. Dieptepunt in deze kwestie was een jonger koppel dat dusdanig zat te scrollen, dat geen van beiden doorhad dat het Dumbo-ritje tot zijn eind was gekomen en dat ze het karretje moesten verlaten. L’enfer, c’est les autres, Sartre zou het maar wat graag bevestigen. 



Verbazing wordt ergernis bij het observeren van de Homo Selfilitis. Tijdens de wachttijd van 45 minuten &#8211; ik had beter de app gecheckt voor betere wachttijden &#8211; bij de Orbitron turfde ik dat 20% van de volwassenen in de attractie zichzelf de hele tijd filmt. Er was zelfs een vrouw die enkel zichzelf filmde en haar dochter &#8211; die nochtans in hetzelfde karretje zat &#8211; niet. Goed, ik rond dit thema af, want het is niet meer grappig.  



<h2 class="wp-block-heading">3. Het uiterlijk van bepaalde bevolkingsgroepen, zonder te willen bodyshamen.</h2>



Bodyshaming is nooit oké geweest, maar nu er een hashtag over bestaat én je erdoor gecancelled kan worden, is het écht niet meer oké. Oke? Gelieve daarom mijn ongezouten mening met een korreltje zout te nemen. Ik kon het echter niet laten op te merken dat overzeese vrouwen er andere schmink-standaarden op nahouden dan onze de vrouwmensen van het Europese vasteland. Ik begin de Brexit meer en meer te snappen. Van een lip vol fillers kijken wij al lang niet meer op. Gewenning heet dat. Wat de Engelse lads echter zien in een vrouw die qua blinkende elementen met haar façade de concurrentie wil aangaan met heel Fantasy-Island. 



In dezelfde categorie viel me ook de volgende groep mensen op. Met hun hoog BMI zijn ze niet te dik, maar gewoon niet lang genoeg. Enfin, wat me opvalt, is dat dikke mensen (of moet ik dikke m/v/x zeggen? Of was het enorme m/v/x?)) heel vaak trainingsbroeken aan hebben. De enige vraag die ik heb is: waar zijn ze dan voor aan het trainen? 



Gelukkig ook goed nieuws in deze categorie: er liepen twee pensioengerechtigde vrouwen rond: space-broek aan, absurd klein rugzakje op, zonnebrilletje dabei en volgens mij zo stoned als een garnaal. Laat het duidelijk zijn: deze vrouwen hebben daar recht op. Eerst werken, dan spelen.



Het gaat niet goed met een deel van de mensheid en dat is prachtig om te aanschouwen op de fabuleuze pleinen van Disneyland Parijs. Spot uit.&nbsp;

Onze man ging op vrouwendag naar Disneyland Parijs

Parelend Porto

Mooiste bezienswaardigheden van Porto Portugal

WOW Porto!

Sunny Alicante – Een Spaanse kustmatinee voor stoere landrotten en knappe strandjutters

Tussen leeuwen en luipaarden: een gids voor Safari’s en Nationale parken in Kenia

Het betere is de vijand van het goede

Op de hoogte blijven?